Het is alweer een tijd geleden dat ik samen met Stijn, mijn moeder en bonusvader afreisde naar Schotland om het reünieconcert van de Spice Girls bij te wonen, maar ik deel graag alsnog mijn tips en hoogtepunten van deze onvergetelijke stedentrip. In deze blog lees je alles over de vliegreis, waar we overnacht hebben en wat toegankelijke hotspots zijn in het prachtige Edinburgh.
Vliegreis
Deze stedentrip had op verschillende gebieden een primeur voor mij. Zo was het de eerste keer dat ik naar het Verenigd Koninkrijk afreisde, maar ook de allereerste keer dat ik vloog met KLM. De dag voor vertrek had ik Stijn, mijn moeder en mijn bonusvader al online ingecheckt voor de vlucht, maar omdat ik mijn rolstoel apart moet inchecken kon ik dit zelf nog niet doen. Op Schiphol kostte het inchecken redelijk wat tijd. Hier ben ik inmiddels aangewend. Maar na wat heen en weer bellen door de grondstewardess en een bezoekje aan de assistentiebalie was alles geregeld. Toen ik voor het eerst van mijn leven langs de douane moest en de knappe jongeman achter de balie vroeg waar ik naartoe ging, zei ik iets te enthousiast: “Naar de Spice Girls!!” Dat was uiteraard niet wat hij bedoelde.
Ook mocht ik tijdens deze vlucht gebruik maken van de EasyTravelseat die ontwikkeld is door onze Britse vriend Josh. In een aparte blog heb ik mijn ervaringen met dit handige hulpmiddel gedeeld. Om de vlucht voor mij mentaal zo rustig mogelijk te maken en om energie te sparen voor de stedentrip had ik vooraf een noise cancelling headphone aangeschaft. Tijdens vliegreizen kan ik vaak moeilijk ontspannen door de hoeveelheid prikkels die ik te verwerken krijg en het geluid van het vliegen zelf. Door mijn Niet Aangeboren Hersenletsel (NAH) kan ik mij hier moeilijk voor afsluiten, maar door de koptelefoon had ik nergens last van en werd ik afgeleid door mijn favoriete muziek. Dat is dus zeker een aanrader voor de toekomst! Bij aankomst in Edinburgh werden we goed opgevangen door de assistentieverleners van de luchthaven en zij brachten ons naar de taxistandplaats. Vooraf had ik geen taxi gereserveerd, maar er was direct een rolstoeltoegankelijke taxi beschikbaar en we hoefden dus niet te wachten. Super fijn!
Verblijf

Aangepaste hotelkamer in Mercure Edinburgh Haymarket Hotel.
Ruim een halfjaar voor de stedentrip had ik een aangepaste hotelkamer geboekt bij Mercure Edinburgh Haymarket Hotel, maar bij aankomst in het hotel bleek de reservering van deze kamer voor een maand later in het systeem te staan. De gewone hotelkamer voor mijn moeder en bonusvader stond wel goed in het systeem. Voor mij veroorzaakte dit veel stress, want een hotelkamer met faciliteiten voor mij met mijn rolstoel is een vereiste voor een prettig verblijf. Samen met Stijn en de receptioniste heb ik een paar hotelkamer bekeken die wel beschikbaar waren en uiteindelijk koos ik voor de hotelkamer met een bad. Mijn gedachte was: Als er geen beugels naast het toilet zijn, kan ik me altijd nog vasthouden aan de rand van het bad. En gelukkig was Stijn erbij om mij te helpen met de transfers, maar het was wel een beetje behelpen. Gelukkig konden we op de tweede dag alsnog verhuizen naar de aangepaste hotelkamer voor onze laatste nacht. Dit is de eerste keer dat ik een negatieve review deel op mijn blog, maar Stijn en ik vinden dat het hotel geen enkele vorm van begrip heeft getoond voor de fout die zij hebben gemaakt en voor de lastige situatie die dat voor ons opleverde. Ik zou dit hotel dan ook zeker niet aanbevelen.
Eten en drinken
Bar Italia
Moe van de reis en de tegenvaller in het hotel gingen we de eerste avond op zoek naar een gezellig restaurantje om te dineren. We hadden geen energie meer om naar het oude centrum te gaan, dus bleven lekker in de buurt van het hotel. We kwamen bij een straat met allemaal eettentjes (Lothian Rd) en schoven aan in dit gezellige Italiaanse restaurant. Het eten was simpel, maar lekker en de medewerkers van het restaurant waren super vriendelijk. Het is een echt familiebedrijf en de ober vertelde dat hij ieder jaar terug gaat naar Italië om de regen van Schotland te ontvluchten.
Wildfire
Op de laatste dag lunchten we in deze Scottish Steak and Seafood Bistro in het oude centrum van de stad. En wat ben ik blij dat we dit restaurantje gevonden hebben! Er was een kleine drempel voor de deur, dus het verdient geen prijs voor de toegankelijkheid. Maar de medewerkers waren erg behulpzaam. Dit was een super klein eettentje met een kleine kaart, maar het eten was echt voortreffelijk! Mocht ik ooit nog eens terugkomen in Edinburgh ga ik hier zeker weer langs.
Activiteiten

Manon voor een typisch Britse telefooncel.
Edinburgh heeft vele bezienswaardigheden, maar omdat we maar kort in de stad verbleven hebben we alleen enkele hotspots meegepakt.
Hop-on-hop-off bus
Tijdens de voorbereiding van onze stedentrip hoorde ik al van veel mensen dat Edinburgh een hele heuvelachtige stad is. Het is ten slotte gebouwd op zeven heuvels. Daarom was ik er al van uit gegaan dat mijzelf verplaatsen in deze stad een uitdaging zou worden voor mij én mijn medereizigers die mij moesten duwen. We hebben bij aankomst in het hotel dan ook direct gevraagd waar we de dichtstbijzijnde opstapplaats voor de hop-on-hop-off bus konden vinden. In alle toeristische steden maak ik gebruik van deze dienst die stopt bij alle bezienswaardigheden van de stad, want dit is de snelste en makkelijkste manier om met een rolstoel drukke steden te verkennen.
Edinburgh Castle
De grootste bezienswaardigheid van Edinburgh is Edinburgh Castle. Het is gelegen op een hoge heuvel en is daardoor vanuit bijna de hele stad te zien. Nadat we waren uitgestapt bij de bushalte was het nog een hele klim met de rolstoel om bij de poort van het kasteel te komen, maar dit was zeker de moeite waard. In het kasteel is er ook veel moois te zien, heb ik me laten vertellen. Maar helaas hadden we hier geen tijd meer voor.
Concert of rugbywedstrijd in Murrayfield Stadium

Manon en haar moeder in het stadion van Edinburgh voor het reünieconcert van de Spice Girls.
De voornaamste reden dat wij Edinburgh een bezoekje brachten, was natuurlijk omdat mijn moeder en ik kaarten hadden weten te bemachtigen voor het reünieconcert van de Spice Girls in het stadion van de rugbyclub. Terwijl onze mannen genoten van whiskey in een gezellige pub zongen wij mee met alle nostalgische liedjes uit mijn jeugd. De voorzieningen voor rolstoelers in het stadion vond ik echt top! We hoefden niet door de mensenmassa heen en de rolstoelplaatsen stonden goed aangegeven. Deze plaatsen waren overdekt, wat geen overbodige luxe was met het weer en er was een ruim invalidentoilet om de hoek. Ik vond de medewerkers in het stadion ook erg behulpzaam allemaal.
Tot slot
Ondanks dat Schotland mij niet direct trekt als vakantiebestemming (tot grote teleurstelling van Stijn) heb ik heel erg genoten van ons bliksembezoek aan deze stad. Ik voelde me echt alsof ik in een film van Mary Poppins beland was door al die gezellige straatjes en prachtige gebouwen en bezienswaardigheden. Genoeg reden dus om nog een keertje terug te gaan! Alleen verblijven we dan wel in een ander hotel. Qua toegankelijkheid vond ik dat de stad echt haar best heeft gedaan voor de mogelijkheden die ze hebben. De ligging kunnen ze uiteraard niet veranderen, maar overal zag je opritjes en de mensen waren erg behulpzaam. Ben je benieuwd naar al mijn avonturen in Edinburgh? Bekijk dan de vlog op mijn YouTube-kanaal!
Ben jij als eens in Edinburgh geweest? Wat vond jij van de toegankelijkheid van deze stad? Laat het me hieronder weten!