Herkennen jullie het volgende? Je wilt aanspraak maken op een bepaalde regeling of voorziening, maar je komt niet door de keuring heen, omdat je er te ‘goed’ voor bent. Je bent net te zelfstandig, te slim of te behendig om in aanmerking te komen voor een voorziening die met je lastig lichaam (handicap/chronische ziekte) te maken heeft. Dit heb ik de afgelopen 15 jaar al zo vaak te horen gekregen en op dit moment is dit weer het geval.
Ik ben aan het kijken of ik in aanmerking kan komen voor een Fokus woning. (voor meer info zie: www.fokuswonen.nl) Dit houdt in dat je zelfstandig woont in een eigen huurhuis, maar dat je 24 uur per dag hulp kunt inroepen. Om in aanmerking te komen voor een Fokus woning moet je minimaal 5 uur hulp per week nodig hebben. Dit is 3 kwartier per dag.
Met het leven zoals ik dat op dit moment leef, kom ik 10 minuten per dag vraag om hulp te kort om in aanmerking te komen voor Fokus. Je zult denken: Wat is nou 10 minuten? Maar op weekbasis is het best veel. Nu word ik voor de keuze gesteld om meer dingen die ik zelf kan uit handen te geven en hier hulp bij te vragen, zoals bijvoorbeeld het aankleden ’s ochtends of mijn lunchpakket maken voordat ik naar mijn werk ga. Op zich is er natuurlijk niets mis met het vragen van hulp voor dingen die je zelf niet (gemakkelijk) kunt, maar voor mij was dit wel even een issue. Ik weet nog hoe blij ik 1,5 jaar geleden was toen ik mijzelf eindelijk zelfstandig kon douchen ookal kost het 1,5 uur en een hoop energie. En nu zou het betekenen dat ik dat uit handen zou moeten geven.
Dit weekend heb ik er heel goed over nagedacht en toen ik mij gisteren aan het opmaken was, viel mijn oog op de bedel van Smart en Sexy die ik tegenwoordig draag. Deze staat voor: Liefde, Verbinden en Loslaten. Dit vind ik wel erg typerend voor mijn situatie. Sowieso is mijn goede voornemen voor 2012 om liever voor mijzelf te zijn en beter voor mezelf te zorgen en deze bedel helpt mij daar telkens aan herinneren. Wat betreft Fokus passen de drie woorden ook perfect hierbij. Als ik een eigen huisje heb, doe ik dat uit Liefde voor mijzelf en uiteraard de mensen om mij heen. Ik wil dolgraag zelfstandig zijn en als ik een eigen huisje heb, moet ik alles zelf regelen. Daar kijk ik erg naar uit! Daarnaast denk ik dat een eigen huisje ook erg Verbindend kan werken. Er is dan letterlijk een afstand tussen mijn ouders en mij en ik ben dan niet meer afhankelijk van hen. Hierdoor ontstaat er een andere verbinding tussen ons. Ten slotte het Loslaten. Dat heeft betrekking op de activiteiten die ik nu zelf kan, zoals het douchen en brood smeren en dergelijke, maar ook op bepaalde relaties en gewoontes. Ik moet het oude en vertrouwde loslaten en een nieuw leven op zien te bouwen. Ik probeer de dingen die ik nu zelf kan en waar ik straks bij geholpen ga worden al iets meer los te laten. Ik denk nu: Als ik ’s ochtends geholpen word bij het aankleden, heb ik de stress daar niet meer van en kom ik niet meer zo vermoeid op mijn werk. Dan kan ik op mijn werk goed presteren en desnoods na mijn werk nog wat boodschapjes doen. Want dat moet dan ook gebeuren. Het zal mij dus ook veel vrijheid geven. Ook heb ik in het weekend nog energie over om eens spontaan met een vriendin op een terras te gaan zitten.
Ik ga mijn best doen om voor de woning in aanmerking te komen, omdat ik er nu van overtuigd ben dat het me veel rust en vrijheid zal geven.
Volg mij op sociale media!
Manon van den Heuvel
Indrukwekkend verhaal, Manon.
Hoi manon. Mooie blog geschreven op een moment van moeilijke keuzes in je leven. Kies je voor vrijheid of voor meer acceptatie van hulp voor jezelf, dan kun je zelfstandig wonen. Kies je voor de bekende thuissituatie met alles wat je zelf hebt leren te doen, maar kost het meer tijd, energie en stress??? Een keuze maken is niet makkelijk, want een mens gaat altijd naar 2 soorten van argumenten kijken. De positieve en de negatieve. Denk aan de lange termijn, wat dan de beste keuze zou zijn voor je. Wel, of niet zelfstandig wonen in een fokuswoning. Natuurlijk zijn er mensen om je heen die je keuze beinvloeden, of dat nu juist is of niet. Jij maakt uiteindelijk die keuze en men staat achter je of niet. Vaak als de keuze goed uitpakt, komen ook de sceptici achter je staan. Dat heeft een lange adem nodig, maar je zal zien dat dat gebeurd. Ik weet dat jij jou keuze goed kan verantwoorden naar jezelf en aan iedereen die er mee te maken krijgt. Kies vooral wat jij wil, daar ben je verantwoordelijk en verstandig genoeg voor!!
Liefs, kelvin
Hee Manon,
Ik herken dit enorm! Ook ik ben momenteel bezig met een fokuswoning en ik heb precies hetzelfde ‘struikelblok’ als jij! Maar hoe jij het omschrijft valt het voor mij als een puzzel in elkaar. Het klopt helemaal wat je zegt.
Dankjewel hier voor!
Liefs,
Lian.
Lieve Manon,
Jij maakt absoluut de juiste keuzes, omdat je het inderdaad voor jezelf doet, je doet wat je heel graag wilt en je word er nog in ondersteund ook, zoals ik al eerder tegen je gezegd hebt is of lijkt dat misschien moeilijk maar of je nou een beperking hebt of niet je hebt altijd wel ergens hulp bij nodig!
Loslaten is iets wat een keer gaat gebeuren, het is goed als je de dingen straks zelf in de hand hebt want ook daar kan je weer van leren.
Ook ik leer nog elke dag, en woon al bijna 7 jaar niet meer bij mijn ouders en wat het mooie van dat stukje is, is het dat de bezoekjes anders worden en als het een keer niet leuk is, ga je lekker naar huis….je eigen plekje!! Je weet dat ik er altijd voor je ben en 1 tip : maak het jezelf niet te moeilijk met teveel vooruit denken mopsie!!! Love you!!!!