Berichten

Mijn tips voor het maken van een weekplanning (deel 1)

Door mijn niet aangeboren hersenletsel (NAH) is het voor mij moeilijker om overzicht te houden en structuur aan te brengen in mijn dagelijks leven. Een handig hulpmiddel hiervoor is het maken van een weekplanning. In deze blog vertel ik hoe ik zo’n planning maak en deel ik mijn tips met jou. Omdat plannen zo’n belangrijk onderwerp is voor mij en heel veel andere mensen met een beperking, heb ik een tweede blog geschreven waarin ik mijn extra tips deel. Anders zou deze blog veel te lang worden. Deze komt binnenkort online. Ik hoop dat ik jou mag inspireren om ook aan de slag te gaan met het maken van een weekplanning!

Waarom een weekplanning?

Het maken van een weekplanning kan erg nuttig zijn voor zowel mensen met een lichamelijke beperking als mensen met een cognitieve beperking, zoals Niet Aangeboren Hersenletsel. Voor mensen met een lichamelijke beperking kan het erg nuttig zijn, omdat zij bijvoorbeeld meer tijd kwijt zijn aan persoonlijke verzorging of aan bepaalde huishoudelijke taken.

Weekplanner

Tijdens mijn revalidatietraject bij De Hoogstraat Revalidatie heb ik een A4tje gekregen van mijn ergotherapeut als voorbeeld van een weekplanning. Hierop staan horizontaal alle dagen van de week en verticaal alle tijdsblokken van een half uur.

Het was de bedoeling dat ik deze voor iedere week zou kopiëren en invullen met mijn activiteiten. Dit heb ik een tijdje gedaan. Maar uiteindelijk vond ik dit niet zo handig werken, omdat alle kopietjes door mijn hele huis lagen. Daarom heb ik mijn eigen variant gemaakt van deze sheet. En heb ik deze laten afdrukken en laten inbinden voor een heel jaar, zodat ik hem als een soort agenda kan gebruiken en op de keukentafel kan laten liggen. Dit werkt voor mij erg prettig! Lijkt jou zo’n weekplanner ook handig? Deze is helaas (nog) niet te koop, maar als je mij een e-mail of berichtje op social media stuurt, kan ik deze voor je bestellen.

Weekplanning invullen

Bij het invullen van mijn weekplanning ga ik als volgt te werk:

  1. Weeknummer en datums

Ik begin altijd met het noteren van het weeknummer bovenaan de planner. En ik zet ook altijd de datums van de dagen bij de dagen neer. Net als in een echte agenda.

  1. Afspraken

Vervolgens vul ik de rest van de planner met potlood in, want er kan natuurlijk altijd iets veranderen in de week en dan kan ik het gemakkelijk aanpassen. Als eerste noteer ik alle vaste en wekelijks terugkerende afspraken, zoals de fysiotherapeut, sporten en wanneer de huishoudelijke hulp komt. Naast alle wekelijks terugkerende activiteiten vul ik ook de specifieke afspraken in voor deze week, bijvoorbeeld een afspraak met mijn mental coach of een afspraak buiten de deur voor mijn blog. Voor deze laatste afspraak moet ik ook reistijd incalculeren en dit vul ik ook in op de planner. Op die manier weet ik precies hoe laat ik moet vertrekken om op tijd op mijn afspraak te zijn. In de loop der jaren heb ik gemerkt dat ik aan het eind van de ochtend en het begin van de middag op mijn fitst ben. Daarom probeer ik zoveel mogelijk afspraken rond die tijd te plannen als dat mogelijk is.

  1. Ochtend- en avondroutine

Als ik de afspraken heb ingevuld in mijn weekplanning, kan ik vervolgens de tijd voor mijn ochtendroutine inplannen. Van de ergotherapeut heb ik geleerd om rustig de tijd te nemen voor opstaan, aankleden en ontbijten. Zodat ik daarna zonder stress aan de rest van mijn dag kan beginnen. Om mijzelf een beetje speling te geven, plan ik in totaal 2,5 uur in voor mijn gehele ochtendritueel. Ik douche bijvoorbeeld niet iedere ochtend, maar door ruim de tijd in te calculeren kan ik altijd op de dag zelf nog besluiten om die dag toch te gaan douchen. Op deze manier behoud je ook enige ruimte voor spontaniteit in je leven. Ik houd er persoonlijk niet van als alles tot in detail is gepland. Ik vind het super handig om alles zo uitgebreid op te schrijven en in te plannen, want ik ben altijd langer bezig dan dat ik zelf verwacht. En door het zo op te schrijven, weet ik precies hoe laat ik moet opstaan om op tijd bij mijn afspraken te zijn. Normaal gesproken sta ik het liefst rond 9 uur op. Ik heb gemerkt dat ik hierdoor het fitst ben. Maar als ik bijvoorbeeld om 11.00 uur een afspraak heb, kan ik gemakkelijk terugrekenen dat ik dan tussen 8.00 en 8.30 uur op moet staan. Ook mijn avondritueel plan ik in, zodat ik weet hoe laat ik daarmee moet beginnen om op tijd in bed te liggen.

  1. Eetmomenten

De volgende stap is het inplannen van mijn eetmomenten. Om mijn energie zo goed mogelijk over de dag te verdelen, is het belangrijk om regelmatig eetmomenten in te plannen. Maar door mijn NAH ben ik hier niet zo goed in. Wanneer ik helemaal in de flow zit en aan mijn blogs aan het werken ben, vergeet ik vaak te eten. Daarom is het goed om hier momenten voor in te plannen in de weekplanning. Daarnaast zet ik vaak ook een wekker op mijn telefoon die afgaat wanneer het tijd is voor het volgende eetmoment. Op die manier kan ik ze zéker niet vergeten. Ook plan ik tijd in voor koken en opruimen. Door voor alle huishoudelijke taken apart tijd in te roosteren in de weekplanning, is hier dus al tijd voor gereserveerd en hoef je dit niet gehaast tussen de andere activiteiten door te doen. Maar is hier een speciaal moment voor.

  1. Rustmomenten

Tot slot is het tijd om ook rustmomenten in te plannen. Om de dag zo goed mogelijk door te komen met mijn beperkte energie, is het belangrijk dat ik ’s middags een rustmoment neem van ongeveer een uur. Wanneer ik weet dat ik ’s avonds nog weg moet, bijvoorbeeld om te sporten, houd ik me altijd trouw aan het rustmoment. Maar wanneer ik gewoon thuis aan het werk ben, vind ik het moeilijker om hier aan toe te geven. Daarom is het goed om hier een speciaal moment voor in te plannen.

Wat ik doe tijdens een rustmoment, zet ik niet op mijn planner (ruimte voor spontaniteit!), maar bekijk ik op dat moment waar ik behoefte aan heb. De ene keer zit mijn hoofd zó vol en is het nodig om even op mijn bed te liggen en een powernap te doen, maar de andere keer is het voldoende om lekker op de bank te ploffen en een aflevering van mijn favoriete serie op Netflix te kijken.

Foto van de ingevulde weekplanning van Manon.

Dit is de ingevulde weekplanning.

Tot slot

Ik hoop dat ik je iets meer heb kunnen laten zien over hoe ik mijn dagelijks leven met mijn beperking organiseer en hopelijk heb ik je kunnen inspireren om ook aan de slag te gaan met het maken van een weekplanning. Op mijn YouTube-kanaal heb ik een video geplaatst over hoe ik bovenstaande tips in de praktijk breng en laat ik stap voor stap zien hoe ik mijn weekplanning invul.

Heb je vragen over plannen? Laat deze dan achter in een reactie! Dan ga ik die zo goed mogelijk beantwoorden.
En wil je op de hoogte blijven van al mijn andere blogs en video’s? Dan vind ik het super leuk als je me blijft volgen via social media!

Veel succes en plezier met plannen!


Volg mij op sociale media!

/4 Reacties/door

Wat nu?!

Vandaag was mijn allerlaatste dag dat ik voor poliklinische dagbehandeling naar het revalidatiecentrum ging. Eind mei vorig jaar ben ik begonnen met revalideren omdat ik overbelast geraakt was en nu, bijna een jaar later, ben ik klaar. Het voelt nog niet als klaar, want nu moet ik alle adviezen die gegeven zijn in de praktijk gaan brengen. En me hier ook aan houden.

Al een paar weken was ik huiverig voor deze dag, want ik was bang dat ik in een gat zou vallen nu ik klaar ben met mijn revalidatie en nog geen baan heb. Daar heb ik vanmiddag tijdens mijn laatste sessie met mijn ergotherapeute dan ook lang over gesproken.

Vorige week heb ik in het kader van mijn re-integratietraject een ochtendje meegelopen met de decaan van mijn middelbare school. Het doel van deze meeloopdag was om te kijken of de werkzaamheden van een decaan mij aanspreken. Dit was zeker het geval! Daarnaast wilde ik bekijken of er mogelijkheden zouden zijn voor een werkervaringsplek. In mijn geval houdt dit in dat ik een bedrijf zoek dat qua werkzaamheden aansluit bij mijn kwaliteiten en waar ik de komende 2 à 3 maanden ervaring op kan doen met werken. Ik heb nu nog geen idee hoeveel uren ik per week aan kan met werken en hoe ik mijn werk het beste kan indelen. Ik heb hier natuurlijk wel ideeën over, maar ik wil deze graag toetsen in de praktijk. Ik hoop na deze ‘stage’ nog meer zelfvertrouwen opgebouwd te hebben door te weten wat ik wel en niet kan en klaar te zijn om te gaan solliciteren naar een echte, betaalde baan.

Op dit moment ben ik druk aan het netwerken (mèt mijn nieuwe, zelfontworpen netwerkkaartjes), probeer ik ook een beetje uit te rusten van de toch wel intensieve revalidatieperiode en door te gaan met het sporten dat ik het afgelopen jaar zo goed opgebouwd heb . Daarnaast gaf mijn ergotherapeute mij als tip om de komende weken de dingen te doen die ik al zo lang wil doen, maar waar ik nooit aan toekwam. Er ligt nu al een heel lijstje naast me met dingen die ik nog graag zou willen doen en iedere keer als me iets te binnen schiet, schrijf ik het erbij! Een lekker praktische tip. Daar houd ik van!


Volg mij op sociale media!

/0 Reacties/door

Een wereld van verschil

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een blog heb geplaatst op mijn website en wat is er veel gebeurd in de tussentijd! Ik heb niet stil gezeten.

Mijn revalidatietraject in de Hoogstraat is nog steeds in volle gang. Eind november is er een nieuw evaluatiegesprek om te bekijken of we het traject in december kunnen afronden of dat we nog even doorgaan. Voor mij is het belangrijk dat als ik stop met het revalidatietraject dat er in ieder geval een nieuwe rolstoel besteld is. Als deze dan geleverd wordt, kan ik altijd nog een afspraak maken met mijn ergotherapeut om de rolstoel samen nog een keer te bekijken en goed af te laten stellen.

Daarnaast merk ik dat er een heleboel innerlijke processen gaande zijn in mij. Deze hebben onder andere betrekking op het acceptatieproces rondom het auto-ongeluk en de overgang van student naar jong volwassene met een eigen huis. Ik merk zeker dat ik vooruit ga! Dit merk aan het feit dat ik minder last heb van rugpijn en hoofdpijn. Dit heb ik onder andere te danken aan mijn ergotherapeut die samen met mij gekeken heeft naar mijn belasting/belastbaarheid. Iedere week vul ik een schema in met wat ik die week moet doen en hoelang, zodat ik gemakkelijk kan zien hoeveel tijd, ruimte en energie ik over heb voor andere dingen en kan ik voldoende rustmomenten inplannen. Doordat ik minder pijn heb, merk ik ook dat ik weer veel meer zin heb om dingen te ondernemen.

Wat ik op dit moment het meest lastig vind, is het contrast in mijn energieniveau. Vorig jaar, tijdens mijn afstuderen, had ik ontzettend veel energie en had ik het gevoel dat de wereld aan mijn voeten lag. Ik wilde nog een (universitaire) opleiding doen en een eigen bedrijf opzetten en wellicht een tijdje in het buitenland gaan werken. Op dit moment moet ik er niet aan denken om nog een studie te gaan doen en in mijn eentje naar het buitenland gaan om daar werkervaring op te doen lijkt me op dit moment geen goed idee, gezien mijn fysieke situatie. Mentaal wil ik het allemaal nog steeds dolgraag, maar mijn lichaam verteld me dat het beter is om dit op dit moment niet te doen. De therapeuten in het revalidatiecentrum vertellen mij dat er wel weer een tijd komt dat ik het allemaal wel weer zie zitten en dat ik dan wellicht alsnog de dingen kan doen waar ik na mijn afstuderen van droomde.

Over het algemeen zie ik dus zeker een stijgende lijn in mijn situatie, maar het contrast met vorig jaar is nog steeds erg groot. Toen was ik een energieke jongedame die stralend in het leven stond en op dit moment ben ik een jongedame die dolgraag van het leven wil genieten en van alles wil ondernemen, maar bij ieder dingetje moet zij rekening houden of ze hier wel energie genoeg voor heeft om het te doen. Voor mij is dat een wereld van verschil. Af en toe erg zwaar, maar ik weet zeker dat het weer helemaal goed gaat komen!

Ik probeer op dit moment op de manieren die voor mij mogelijk zijn te laten zien en merken aan mensen dat ik wel degelijk aan hen denk en dat ik niet helemaal afgesloten ben van de rest van de wereld. Deze kleine tekenen van liefde geven, laten mij zoveel kracht en liefde ontvangen. Dat doet mij zoveel goeds en dat zorgt dat ik toch doorzet om weer de krachtige en stralende Manon te worden die ik was.

Wellicht is dit ook een tip voor jouw leven! Ben je op dit moment druk met studie, werk of andere belangrijke zaken? Laat de mensen van wie je houdt op een kleine en originele manier weten dat je aan ze denkt. Een voorbeeld: stuur een lieve kaart naar je geliefde of koop een klein cadeautje voor je vriendin wat bij haar past en ga bij haar op de thee. Korte bezoekjes of momenten van contact kunnen je alweer zoveel energie geven om door te gaan en kunnen een wereld van verschil zijn.


Volg mij op sociale media!

/2 Reacties/door

Acceptatie

Vanaf 10 juni j.l. ben ik in een revalidatietraject in revalidatiecentrum De Hoogstraat in Utrecht. Ik ben dit traject gestart omdat ik met burn-out klachten ben uitgevallen van mijn werk bij Rabobank Nederland. Ik ben ontzettend blij dat ik deze kans gekregen heb om op deze manier weer helemaal tot mezelf te komen en dat er met een gespecialiseerd team gekeken wordt hoe mijn leven met een beperking nog verder geoptimaliseerd kan worden.

Toch is zo’n traject ook heel erg confronterend. Dat heb ik nu al gemerkt. Voor de ergotherapeut moest ik een weekschema bijhouden waar ik in moest vullen wat ik ieder half uur doe. Een hele week lang, iedere dag! In de week dat ik dit in moest vullen, had ik een redelijk rustig weekje. Er waren wel een aantal dingen die ik moest doen en regelen, maar ik was veel thuis om goed te kunnen rusten. Toen ik afgelopen vrijdag met mijn prachtig ingevulde schema bij de ergotherapeut kwam, vertelde zij mij dat ze vond dat mijn schema nog steeds te vol is en dat ik meer rustmomenten in moet bouwen. Dit hoeft niet voor de rest van mijn leven, maar op dit moment is dat wel belangrijk, omdat ik in een overbelaste fase zit. Dit kwam best hard bij mij binnen, omdat ik het gevoel heb dat ik op dit moment alleen maar met mezelf bezig ben en geen tijd heb voor mijn sociale leven. En ik ben zo gek op mensen! Het werd mij wel duidelijk dat er nu echt iets structureels moet veranderen, want anders kan ik nooit meer zo van mensen genieten zoals ik dat ooit gedaan heb.

Naast mijn behandelingen bij de fysiotherapeut, ergotherapeut, sportinstructeur, logopedist en de revalidatiearts ben ik ook onder behandeling bij een maatschappelijk werker. Zij wist in eerste instantie niet zo goed waar ze mij mee zou moeten helpen, omdat ik alle regeldingen prima op de rit heb. Ik heb haar uitgelegd dat ik dat ook wel prima kan, maar dat ik deze zaken vooral met mijn hoofd doe. Daarnaast ben ik nog heel vaak verdrietig om wat er met mij gebeurd is en hoe mijn leven er nu uitziet. Dit verdriet zit nog heel diep in mijn hart. Ik wil mijn gesprekken bij de maatschappelijk werker dan ook benutten om hier beter mee om te kunnen gaan.

Ik ben nu op een punt in mijn leven aangekomen waarbij een grote omslag gemaakt moet worden. De afgelopen 16,5 jaar ben ik vooral bezig geweest met revalideren om ooit weer te kunnen lopen en om net zo goed te zijn als ‘normale’ mensen. Ik ben naar mijn eigen basisschool terug gegaan, naar een gewone middelbare school en heb een HBO-opleiding in vier jaar afgerond. Daarom is het niet zo gek dat ik nu tegen een burn-out aanzit. In De Hoogstraat wordt mij nu regelmatig verteld dat het niet erg is om ‘anders’ te zijn dan andere mensen en dat het juist goed is dat ik mijn eigen tempo en belastbaarheid bepaal. Dit is totaal tegen mijn drijfveren van de afgelopen jaren in en daarom kan deze omslag ook niet in een paar weken plaatsvinden. Maar ik heb er het volste vertrouwen in dat dit gaat lukken. Om een stap vooruit te kunnen doen, zal ik eerst een stapje terug moeten doen om mijn lichaam en geest eerst weer even de rust te geven die gevraagd wordt.

Nu ik dit traject onderga, ben ik er van overtuigd dat dit de juiste weg is die ik nu ingeslagen ben. Het is niet erg dat ik anders ben dan andere mensen. Ik ben uniek en ik ben Manon! Alle dingen die ik nu meemaak, zorgen ervoor dat ik steeds meer mezelf word en steeds meer de echte Manon aan de wereld kan laten zien.


Volg mij op sociale media!

/0 Reacties/door