Berichten

Mijn mening over de film Me Before You

Afgelopen weekend ben ik naar de film Me Before You geweest. Ik had via kennissen al begrepen dat het een erg mooie film was en wilde zelf ook graag beoordelen in hoeverre deze film een verfilming van het echte leven is.

Boodschap van de film

Het verhaal gaat over jongeman Will Traynor (Sam Claflin) die aangereden wordt door een motor en hierdoor een hoge dwarslaesie oploopt. Voor het ongeluk had hij een succesvolle carrière in de bancaire wereld. Door het ongeluk is hij echter zijn levenslust verloren. Naast de verpleegkundige zorg die hij krijgt, huurt zijn moeder de zojuist ontslagen Louisa Clark (Emilia Clarke) in om haar zoon op te vrolijken. De eerste ontmoetingen tussen Will en Louisa verlopen moeizaam, maar langzaam beginnen ze naar elkaar toe te groeien.

Op een dag verteld Will over het leven dat hij voorheen leefde en vraagt Louisa naar haar ambities. Hij spreekt in deze scène de volgende woorden uit die voor mij de boodschap van de gehele film vertelt:

“You only get one life. It’s actually your duty to live it as fully as possible.”

Omdat Louisa wil dat Will zijn levensvreugde hervindt, stelt zij een zogenoemde bucketlist voor hem samen die ze gezamenlijk gaan afwerken. Zo gaan ze samen met zijn verpleegkundige Nathan (Stephen Peacocke) naar de paardenraces, waar Will met zijn elektrische rolstoel vast komt te zitten in de modder en tegen zijn zin in hulp moet vragen om hieruit te komen, en gaan ze met zijn drieën op vakantie naar een vijf sterren resort waar de liefde tussen Will en Louisa alleen maar groeit.

Tijdens deze reis verteld Will aan Louisa dat hij zijn leven wil beëindigen (via geassisteerde zelfmoord), omdat hij niet kan dealen met zijn nieuwe situatie, en vraagt of Louisa hem hierin wil steunen. Louisa verzekerd hem ervan dat zij het totaal niet erg vindt dat Will in een rolstoel zit en dat hij haar gelukkig maakt. Zij hoopt dat Will afziet van zijn plan. Will wil niet dat Louisa haar hele leven om hem laat draaien. Hij geeft als reden: “I don’t want you to miss all the things that someone else could give you.” Ondanks het grote verdriet van Louisa zet Will zijn plan door. Hij laat aan Louisa zijn vermogen na, zodat zij haar dromen waar kan maken. Dit is het einde van de film.

Vergelijking met mijn leven

Ik vond het een erg indrukwekkende film. Veel zaken zijn vergelijkbaar met mijn situatie, hoewel de handicap erg verschilt met die van mij. Will heeft een dwarslaesie terwijl ik beperkingen heb door niet aangeboren hersenletsel. Het grootste verschil tussen onze handicaps is dat Will vanaf zijn borst geen gevoel meer heeft en niets kan bewegen, terwijl ik wel overal in mijn lichaam gevoel heb en mijn armen goed kan gebruiken.

De film heeft veel humor, waardoor het voor iedereen een aangename film is om naar te kijken. Zo doet het moment dat Will met zijn elektrische rolstoel vast zit in de modder me denken aan dat ik met een vriendin naar het strand ging en ik vervolgens op de terugweg met mijn elektrische rolstoel vast zat in het gras, omdat de drempel om de verharde weg op te komen te hoog was! Zes sterke voorbijgangers hebben mij toen met rolstoel en al het pad op getild. Mijn vriendin en ik kunnen hier zeker de humor van inzien, terwijl Will direct naar huis wilde omdat hij te veel geconfronteerd werd met wat hij niet meer kan. Hier kon ik mij totaal niet in herkennen. Ik ben juist iedere dag blij en dankbaar dat ik zulke momenten kan meemaken! Hierdoor heb ik het gevoel dat ik leef! Je kunt wel altijd in je veilige huisje blijven zitten, waar alles keurig op jou is aangepast, maar hierdoor ontdek je de wereld niet. Het leven heeft positieve en negatieve kanten, maar is zeker de moeite waard!

Liefde

Het liefdesverhaal van deze film vind ik heel erg mooi. Hoe de onvoorwaardelijke liefde van Louisa voor Will groeit, is bijzonder. Ook hoe zij met elkaar omgaan is heel speciaal. Tijdens de bruiloft van de ex-vriendin van Will, vraagt Louisa: “Gaan we nog dansen?” Will
kijkt haar niet begrijpend aan en Louisa gaat op zijn schoot zitten en zegt: “Kom op, dan hebben die lui morgen ook iets om over te praten.” Dit is precies hoe mijn vrienden met mij omgaan. We ondernemen leuke dingen en trekken ons niets aan van wat andere mensen van ons vinden.

Een liefdesrelatie is echter wel anders dan een vriendschappelijke relatie. De gedachte van Will dat hij niet wil dat Louisa dingen mist die andere mannen haar wel zouden kunnen geven, herken ik maar al te goed. Dit heeft naar mijn mening alles te maken met zelfacceptatie, maar je kunt jezelf op relationeel vlak pas accepteren als je een relatie hebt en kunt oefenen met gebeurtenissen. Net als de man in deze film heb ik in relaties vaak het gevoel gehad dat ik mijn partner tekort doe of dingen ontneem doordat ik een beperking heb. Soms vonden mijn partners dit ook, soms ook helemaal niet. Ik denk dat iemand in een rolstoel prima een relatie kan hebben met een lopend iemand, maar dat je elkaar wel de ruimte moet geven om elkaars eigen dingen te kunnen doen. Maar dat geldt uiteraard voor iedere relatie.

De film Me Before You is een prachtige film en geeft mensen weer een beetje meer inzicht in hoe leven met een beperking is. Hoewel je hoopt dat het verhaal een andere wending neemt en op een andere manier eindigt, is het zeker een aanrader om deze film te gaan bekijken in de bioscoop.

Film informatie

Titel: Me Before You
Regie: Thea Sharrock
Cast: Emilia Clarke, Sam Claflin, Janet McTeer, Charles Dance
Speelduur:  110 minuten
Releasejaar: 2016


Volg mij op sociale media!

/0 Reacties/door

Ik hou van jou!

Deze woorden betekenen voor mij heel erg veel. Het zal ook niet snel gebeuren dat ik zeg dat ik van iemand hou. Ik heb mezelf voorgenomen dat ik deze woorden alleen uitspreek naar mensen als ik ze echt meen. Daarnaast ben ik er van overtuigd dat je pas van iemand anders kunt houden als je volledig van jezelf houdt.

De laatste weken gaat het eigenlijk erg goed met mij. Het revalidatietraject is bijna ten einde en ik maak mooie stappen in mijn re-integratietraject. Ik ben op dit moment bezig om dagjes mee te lopen met mensen die een baan hebben die mij ook interessant lijkt. Hierdoor heb ik super mooie gesprekken met mensen. En daar word ik zo blij van! Ook weet ik nu beter welke richting ik op wil als ik weer ga werken.

Ik heb mezelf aan het begin van dit jaar voorgenomen om weer volledig mezelf te worden, omdat ik mezelf vorig jaar behoorlijk kwijtgeraakt ben. Dat lees je onder andere in mijn andere blogs.

Ik roep regelmatig dat ik ‘verliefd wil worden op mezelf’ en ik merk dat ik mezelf steeds leuker ga vinden. Dit merk ik bijvoorbeeld doordat ik iedere dag zing en weer uren voor de spiegel kan staan om mezelf mooi te maken. Toen ik vorig jaar ziek werd, had ik daar geen energie meer voor en ook echt geen zin in, terwijl dit altijd echt mijn ding geweest is. Ook heb ik laatst weer eens heerlijk een middag geshopt. De laatste keer dat ik dit gedaan heb, kan ik me niet eens meer herinneren! Waarschijnlijk was dit toen ik nog in Ede studeerde (en ik ben in 2012 afgestudeerd).

Na het shoppen gaf het me zo’n voldaan gevoel om ruimte te maken in mijn kledingkast voor mijn nieuwe aanwinsten. Veel kleding die ik al lang niet meer gedragen heb, heb ik in een vuilniszak gestopt voor de kringloop. Ik was letterlijk ‘oude dingen’ aan het weggooien en ruimte aan het maken voor nieuwe dingen. Heerlijk!

Doordat ik dit jaar volledig opnieuw ben begonnen, komen er zoveel mooie dingen op mijn pad. Ik krijg mailtjes en telefoontjes van mensen en bedrijven of ik hen wil helpen door middel van een gesprek of presentatie, ik ontmoet prachtige nieuwe mensen en mijn bestaande vriendschappen worden sterker. Hier word ik gelukkig van.

Ook heb ik vorige week nieuwe profielfoto’s laten maken voor mijn social media door Petra van Vliet. Ik ben zo trots op het eindresultaat! Bijna iedereen zegt dat ik weer straal en dat ik volwassener ben geworden in vergelijking met 2 jaar geleden. Ik voel me ook veel volwassener dan toen. Ik heb door een diep dal moeten gaan, maar ik ben weer bijna aan de top voor mijn gevoel. Er zullen nog vele andere dalen volgen in mijn leventje, maar voor nu geniet ik van het moment. Ik ben trots op wat ik bereikt heb in het afgelopen jaar en ik kan nu vol trots zeggen: Ik hou van mij!

En die knappe prins op het witte paard komt dan heus nog wel een keertje voorbij in de toekomst, maar voor nu geniet ik van de relatie die ik met mezelf aan het opbouwen ben. Dit is de mooiste relatie die je kunt hebben.


Volg mij op sociale media!

/2 Reacties/door

Een wereld van verschil

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een blog heb geplaatst op mijn website en wat is er veel gebeurd in de tussentijd! Ik heb niet stil gezeten.

Mijn revalidatietraject in de Hoogstraat is nog steeds in volle gang. Eind november is er een nieuw evaluatiegesprek om te bekijken of we het traject in december kunnen afronden of dat we nog even doorgaan. Voor mij is het belangrijk dat als ik stop met het revalidatietraject dat er in ieder geval een nieuwe rolstoel besteld is. Als deze dan geleverd wordt, kan ik altijd nog een afspraak maken met mijn ergotherapeut om de rolstoel samen nog een keer te bekijken en goed af te laten stellen.

Daarnaast merk ik dat er een heleboel innerlijke processen gaande zijn in mij. Deze hebben onder andere betrekking op het acceptatieproces rondom het auto-ongeluk en de overgang van student naar jong volwassene met een eigen huis. Ik merk zeker dat ik vooruit ga! Dit merk aan het feit dat ik minder last heb van rugpijn en hoofdpijn. Dit heb ik onder andere te danken aan mijn ergotherapeut die samen met mij gekeken heeft naar mijn belasting/belastbaarheid. Iedere week vul ik een schema in met wat ik die week moet doen en hoelang, zodat ik gemakkelijk kan zien hoeveel tijd, ruimte en energie ik over heb voor andere dingen en kan ik voldoende rustmomenten inplannen. Doordat ik minder pijn heb, merk ik ook dat ik weer veel meer zin heb om dingen te ondernemen.

Wat ik op dit moment het meest lastig vind, is het contrast in mijn energieniveau. Vorig jaar, tijdens mijn afstuderen, had ik ontzettend veel energie en had ik het gevoel dat de wereld aan mijn voeten lag. Ik wilde nog een (universitaire) opleiding doen en een eigen bedrijf opzetten en wellicht een tijdje in het buitenland gaan werken. Op dit moment moet ik er niet aan denken om nog een studie te gaan doen en in mijn eentje naar het buitenland gaan om daar werkervaring op te doen lijkt me op dit moment geen goed idee, gezien mijn fysieke situatie. Mentaal wil ik het allemaal nog steeds dolgraag, maar mijn lichaam verteld me dat het beter is om dit op dit moment niet te doen. De therapeuten in het revalidatiecentrum vertellen mij dat er wel weer een tijd komt dat ik het allemaal wel weer zie zitten en dat ik dan wellicht alsnog de dingen kan doen waar ik na mijn afstuderen van droomde.

Over het algemeen zie ik dus zeker een stijgende lijn in mijn situatie, maar het contrast met vorig jaar is nog steeds erg groot. Toen was ik een energieke jongedame die stralend in het leven stond en op dit moment ben ik een jongedame die dolgraag van het leven wil genieten en van alles wil ondernemen, maar bij ieder dingetje moet zij rekening houden of ze hier wel energie genoeg voor heeft om het te doen. Voor mij is dat een wereld van verschil. Af en toe erg zwaar, maar ik weet zeker dat het weer helemaal goed gaat komen!

Ik probeer op dit moment op de manieren die voor mij mogelijk zijn te laten zien en merken aan mensen dat ik wel degelijk aan hen denk en dat ik niet helemaal afgesloten ben van de rest van de wereld. Deze kleine tekenen van liefde geven, laten mij zoveel kracht en liefde ontvangen. Dat doet mij zoveel goeds en dat zorgt dat ik toch doorzet om weer de krachtige en stralende Manon te worden die ik was.

Wellicht is dit ook een tip voor jouw leven! Ben je op dit moment druk met studie, werk of andere belangrijke zaken? Laat de mensen van wie je houdt op een kleine en originele manier weten dat je aan ze denkt. Een voorbeeld: stuur een lieve kaart naar je geliefde of koop een klein cadeautje voor je vriendin wat bij haar past en ga bij haar op de thee. Korte bezoekjes of momenten van contact kunnen je alweer zoveel energie geven om door te gaan en kunnen een wereld van verschil zijn.


Volg mij op sociale media!

/2 Reacties/door