Berichten

Mijn tips voor het maken van een weekplanning (deel 1)

Door mijn niet aangeboren hersenletsel (NAH) is het voor mij moeilijker om overzicht te houden en structuur aan te brengen in mijn dagelijks leven. Een handig hulpmiddel hiervoor is het maken van een weekplanning. In deze blog vertel ik hoe ik zo’n planning maak en deel ik mijn tips met jou. Omdat plannen zo’n belangrijk onderwerp is voor mij en heel veel andere mensen met een beperking, heb ik een tweede blog geschreven waarin ik mijn extra tips deel. Anders zou deze blog veel te lang worden. Deze komt binnenkort online. Ik hoop dat ik jou mag inspireren om ook aan de slag te gaan met het maken van een weekplanning!

Waarom een weekplanning?

Het maken van een weekplanning kan erg nuttig zijn voor zowel mensen met een lichamelijke beperking als mensen met een cognitieve beperking, zoals Niet Aangeboren Hersenletsel. Voor mensen met een lichamelijke beperking kan het erg nuttig zijn, omdat zij bijvoorbeeld meer tijd kwijt zijn aan persoonlijke verzorging of aan bepaalde huishoudelijke taken.

Weekplanner

Tijdens mijn revalidatietraject bij De Hoogstraat Revalidatie heb ik een A4tje gekregen van mijn ergotherapeut als voorbeeld van een weekplanning. Hierop staan horizontaal alle dagen van de week en verticaal alle tijdsblokken van een half uur.

Het was de bedoeling dat ik deze voor iedere week zou kopiëren en invullen met mijn activiteiten. Dit heb ik een tijdje gedaan. Maar uiteindelijk vond ik dit niet zo handig werken, omdat alle kopietjes door mijn hele huis lagen. Daarom heb ik mijn eigen variant gemaakt van deze sheet. En heb ik deze laten afdrukken en laten inbinden voor een heel jaar, zodat ik hem als een soort agenda kan gebruiken en op de keukentafel kan laten liggen. Dit werkt voor mij erg prettig! Lijkt jou zo’n weekplanner ook handig? Deze is helaas (nog) niet te koop, maar als je mij een e-mail of berichtje op social media stuurt, kan ik deze voor je bestellen.

Weekplanning invullen

Bij het invullen van mijn weekplanning ga ik als volgt te werk:

  1. Weeknummer en datums

Ik begin altijd met het noteren van het weeknummer bovenaan de planner. En ik zet ook altijd de datums van de dagen bij de dagen neer. Net als in een echte agenda.

  1. Afspraken

Vervolgens vul ik de rest van de planner met potlood in, want er kan natuurlijk altijd iets veranderen in de week en dan kan ik het gemakkelijk aanpassen. Als eerste noteer ik alle vaste en wekelijks terugkerende afspraken, zoals de fysiotherapeut, sporten en wanneer de huishoudelijke hulp komt. Naast alle wekelijks terugkerende activiteiten vul ik ook de specifieke afspraken in voor deze week, bijvoorbeeld een afspraak met mijn mental coach of een afspraak buiten de deur voor mijn blog. Voor deze laatste afspraak moet ik ook reistijd incalculeren en dit vul ik ook in op de planner. Op die manier weet ik precies hoe laat ik moet vertrekken om op tijd op mijn afspraak te zijn. In de loop der jaren heb ik gemerkt dat ik aan het eind van de ochtend en het begin van de middag op mijn fitst ben. Daarom probeer ik zoveel mogelijk afspraken rond die tijd te plannen als dat mogelijk is.

  1. Ochtend- en avondroutine

Als ik de afspraken heb ingevuld in mijn weekplanning, kan ik vervolgens de tijd voor mijn ochtendroutine inplannen. Van de ergotherapeut heb ik geleerd om rustig de tijd te nemen voor opstaan, aankleden en ontbijten. Zodat ik daarna zonder stress aan de rest van mijn dag kan beginnen. Om mijzelf een beetje speling te geven, plan ik in totaal 2,5 uur in voor mijn gehele ochtendritueel. Ik douche bijvoorbeeld niet iedere ochtend, maar door ruim de tijd in te calculeren kan ik altijd op de dag zelf nog besluiten om die dag toch te gaan douchen. Op deze manier behoud je ook enige ruimte voor spontaniteit in je leven. Ik houd er persoonlijk niet van als alles tot in detail is gepland. Ik vind het super handig om alles zo uitgebreid op te schrijven en in te plannen, want ik ben altijd langer bezig dan dat ik zelf verwacht. En door het zo op te schrijven, weet ik precies hoe laat ik moet opstaan om op tijd bij mijn afspraken te zijn. Normaal gesproken sta ik het liefst rond 9 uur op. Ik heb gemerkt dat ik hierdoor het fitst ben. Maar als ik bijvoorbeeld om 11.00 uur een afspraak heb, kan ik gemakkelijk terugrekenen dat ik dan tussen 8.00 en 8.30 uur op moet staan. Ook mijn avondritueel plan ik in, zodat ik weet hoe laat ik daarmee moet beginnen om op tijd in bed te liggen.

  1. Eetmomenten

De volgende stap is het inplannen van mijn eetmomenten. Om mijn energie zo goed mogelijk over de dag te verdelen, is het belangrijk om regelmatig eetmomenten in te plannen. Maar door mijn NAH ben ik hier niet zo goed in. Wanneer ik helemaal in de flow zit en aan mijn blogs aan het werken ben, vergeet ik vaak te eten. Daarom is het goed om hier momenten voor in te plannen in de weekplanning. Daarnaast zet ik vaak ook een wekker op mijn telefoon die afgaat wanneer het tijd is voor het volgende eetmoment. Op die manier kan ik ze zéker niet vergeten. Ook plan ik tijd in voor koken en opruimen. Door voor alle huishoudelijke taken apart tijd in te roosteren in de weekplanning, is hier dus al tijd voor gereserveerd en hoef je dit niet gehaast tussen de andere activiteiten door te doen. Maar is hier een speciaal moment voor.

  1. Rustmomenten

Tot slot is het tijd om ook rustmomenten in te plannen. Om de dag zo goed mogelijk door te komen met mijn beperkte energie, is het belangrijk dat ik ’s middags een rustmoment neem van ongeveer een uur. Wanneer ik weet dat ik ’s avonds nog weg moet, bijvoorbeeld om te sporten, houd ik me altijd trouw aan het rustmoment. Maar wanneer ik gewoon thuis aan het werk ben, vind ik het moeilijker om hier aan toe te geven. Daarom is het goed om hier een speciaal moment voor in te plannen.

Wat ik doe tijdens een rustmoment, zet ik niet op mijn planner (ruimte voor spontaniteit!), maar bekijk ik op dat moment waar ik behoefte aan heb. De ene keer zit mijn hoofd zó vol en is het nodig om even op mijn bed te liggen en een powernap te doen, maar de andere keer is het voldoende om lekker op de bank te ploffen en een aflevering van mijn favoriete serie op Netflix te kijken.

Foto van de ingevulde weekplanning van Manon.

Dit is de ingevulde weekplanning.

Tot slot

Ik hoop dat ik je iets meer heb kunnen laten zien over hoe ik mijn dagelijks leven met mijn beperking organiseer en hopelijk heb ik je kunnen inspireren om ook aan de slag te gaan met het maken van een weekplanning. Op mijn YouTube-kanaal heb ik een video geplaatst over hoe ik bovenstaande tips in de praktijk breng en laat ik stap voor stap zien hoe ik mijn weekplanning invul.

Heb je vragen over plannen? Laat deze dan achter in een reactie! Dan ga ik die zo goed mogelijk beantwoorden.
En wil je op de hoogte blijven van al mijn andere blogs en video’s? Dan vind ik het super leuk als je me blijft volgen via social media!

Veel succes en plezier met plannen!


Volg mij op sociale media!

/4 Reacties/door

Starten met vloggen?

Lange tijd heb ik geen nieuwe blogs meer geplaatst op mijn site. Mijn laatste blog ging over het Internationale kamp van de Maltezer Orde. Dat was ook wel één van de hoogtepunten van mijn jaar 2014! De afgelopen maanden ben ik erg druk geweest met onder andere mijn werk. Het kost erg veel tijd en energie om in een goed ritme te komen en te blijven presteren. Daarnaast vond ik de dingen die ik deed niet zo interessant om over te bloggen. Maar nu is het tijd voor nieuwe blogs. Want ik heb weer inspiratie!

Eén van mijn inspiratiebronnen is Mascha Feoktistova. Zij runt fulltime haar beautyblog op www.beautygloss.nl. Ook heeft zij een boek geschreven, genaamd Happy Life. Dit is het moment waarop ik haar heb leren kennen. In haar boek schrijft zij over alle elementen die nodig zijn voor een gelukkig leven, zoals: je eigen identiteit, vrienden, liefde en nog veel meer dingen. Ze geeft in haar boek tips hoe je een nog gelukkiger leven kunt leiden. Hier heb ik veel aan gehad in de periode van mijn burn-out. Maar ook nu haal ik nog steeds heel veel inspiratie uit dit boek.

De reden dat ik Mascha zo’n inspiratiebron vind, is omdat ze doet wat haar passie is. Namelijk het bloggen en vloggen (video-bloggen) over beauty. Het gaat mij er niet om wat iemands passie is, maar als je merkt dat iemand zijn passie leeft, zie je dat terug in zijn of haar werk en in de manier van leven. Mensen zijn gemotiveerder en stralen wanneer zij over hun passie vertellen.

De afgelopen dagen heb ik een fikse keelontsteking en dat is voor mij een teken om mijn rust in acht te nemen. Omdat ik nu weinig of geen activiteiten kan ondernemen, omdat ik simpelweg niet of amper kan spreken, heb ik een aantal vlogs bekeken op het YouTube-kanaal van Mascha, namelijk Vloggloss. De manier waarop zij zichzelf bloot geeft in haar filmpjes en alles laat zien wat ze zoal doet en meemaakt, heeft mij op een idee gebracht. Veel mensen vragen mij hoe het is om in een rolstoel te zitten, wat ik zoal doe op een dag en hoe het is om hulp te krijgen bij het douchen en aankleden en andere dingen. Daarom zou ik graag een keer een week lang iedere dag filmen wat ik allemaal doe: hoe ik hulp krijg bij het aankleden, hoe ik in mijn aangepaste auto stap, hoe het gaat op mijn werk en bij de fysiotherapeut en het boodschappen doen. Op deze manier wil ik mensen een kijkje in de keuken geven van het leven met een beperking.

Op dit moment ben ik mijn ideeën aan het uitwerken en aan het kijken hoe ik alles vorm wil gaan geven. Ik heb ook nog geen camera en geen statiefje. En hoe doe je dat eigenlijk als je wilt filmen en rolstoel rijden? Want naar mijn idee gaat dat niet zo makkelijk samen. Voor nu ben ik erg benieuwd wat jullie vinden van mijn idee en hoor ik heel graag van jullie welke dingen ik absoluut zou moeten filmen.

Voor nu kan ik alleen maar zeggen: Wordt vervolgd… 😉


Volg mij op sociale media!

/1 Reactie/door

Belemmering of handelsmerk?

Het valt me op dat alle activiteiten die ik op dit moment onderneem, bijdragen aan één en hetzelfde doel, namelijk: Helemaal mezelf kunnen zijn en mezelf laten zien. De activiteiten die ik hiervoor onderneem op dit moment zijn: het voeren van netwerk- en sollicitatiegesprekken, stemtherapie/zangles en het lezen van heel veel boeken over zelfontwikkeling. Ik ervaar het echt als een stijgende lijn en vind dat fantastisch! Het is net als een ui waar steeds een laagje van af gaat. Zo kom je steeds dichter bij de kern.

Sinds mijn afstudeerproject (2012) heb ik het gevoel dat ik het onderwerp De arbeidsparticipatie van mensen met een beperking even los moet laten en ruimte moet geven, zodat het zich positief kan ontwikkelen. Nu is het voor een loopbaanadviseur sowieso lastig om uit ‘dit wereldje’ te komen, omdat het een deel van mijn vakgebied is.

Nu ik het onderwerp wat meer losgelaten heb, merk ik dat ik steeds vaker gevraagd wordt voor interviews en presentaties die te maken hebben met de arbeidsparticipatie van mensen met een beperking. Zo stond ik vorige week nog in het Algemeen Dagblad van de regio Utrecht, omdat er een nieuwe pilot gestart is om meer hoogopgeleide mensen met een beperking aan een baan te helpen. Dit interview is te lezen op de pagina Publicaties. Ik geniet heel erg van dit soort aanvragen! Maar toch komt regelmatig de vraag bij mij naar boven: Heb ik hier nu voor gestudeerd?

Afgelopen weekend had ik hier een gesprek over met een vriendin. Zij heeft ook een (niet-zichtbare) beperking en zij heeft dezelfde vraag als ik. Bij haar gaat het zelfs zo ver dat mensen zeggen dat zij haar beperking zou misbruiken voor haar werk. Dat mensen dit vinden, zorgt bij mij voor een verdrietig gevoel. Doordat we een beperking hebben, hebben we ook met andere zaken te maken in ons dagelijks leven. Vaak dingen waar ‘normale’ mensen niet mee te maken hebben en niet eens over nadenken. Mijn vriendin en ik maken deze dingen bespreekbaar en hopen op deze manier meer begrip te krijgen in de maatschappij voor mensen met een beperking. Ik wil mijn ongeluk niet alleen een vreselijke gebeurtenis uit het verleden laten zijn, maar er ook leermomenten uit halen voor mijzelf en voor andere mensen. Dit heeft er wel voor gezorgd dat mijn rolstoel mijn handelsmerk geworden is. Door die rolstoel kennen veel mensen mij en word ik gevraagd om mijn mening te geven over zaken die hiermee te maken hebben.

Vandaag bij de Support Beurs in Utrecht kwam ik erachter dat ik helemaal niet ‘uit’ het wereldje van mensen met een beperking wil, maar dat ik zou willen dat het geen apart wereldje is. Want wat een potentie hebben de mensen die ik vandaag ontmoet heb! En wat zijn er veel mogelijkheden in Nederland! En wat zijn er veel mensen en bedrijven bezig om het leven van mensen met een beperking zo normaal mogelijk te laten zijn! Als ik dit allemaal zie, ben ik er van overtuigd dat het op een dag geen aparte wereld meer is. Als dit gebeurt, gaat er weer een laag van de ui af en kunnen mensen met een beperking nog meer zichzelf zijn met al hun talenten en kwaliteiten.


Volg mij op sociale media!

/0 Reacties/door

Acceptatie

Vanaf 10 juni j.l. ben ik in een revalidatietraject in revalidatiecentrum De Hoogstraat in Utrecht. Ik ben dit traject gestart omdat ik met burn-out klachten ben uitgevallen van mijn werk bij Rabobank Nederland. Ik ben ontzettend blij dat ik deze kans gekregen heb om op deze manier weer helemaal tot mezelf te komen en dat er met een gespecialiseerd team gekeken wordt hoe mijn leven met een beperking nog verder geoptimaliseerd kan worden.

Toch is zo’n traject ook heel erg confronterend. Dat heb ik nu al gemerkt. Voor de ergotherapeut moest ik een weekschema bijhouden waar ik in moest vullen wat ik ieder half uur doe. Een hele week lang, iedere dag! In de week dat ik dit in moest vullen, had ik een redelijk rustig weekje. Er waren wel een aantal dingen die ik moest doen en regelen, maar ik was veel thuis om goed te kunnen rusten. Toen ik afgelopen vrijdag met mijn prachtig ingevulde schema bij de ergotherapeut kwam, vertelde zij mij dat ze vond dat mijn schema nog steeds te vol is en dat ik meer rustmomenten in moet bouwen. Dit hoeft niet voor de rest van mijn leven, maar op dit moment is dat wel belangrijk, omdat ik in een overbelaste fase zit. Dit kwam best hard bij mij binnen, omdat ik het gevoel heb dat ik op dit moment alleen maar met mezelf bezig ben en geen tijd heb voor mijn sociale leven. En ik ben zo gek op mensen! Het werd mij wel duidelijk dat er nu echt iets structureels moet veranderen, want anders kan ik nooit meer zo van mensen genieten zoals ik dat ooit gedaan heb.

Naast mijn behandelingen bij de fysiotherapeut, ergotherapeut, sportinstructeur, logopedist en de revalidatiearts ben ik ook onder behandeling bij een maatschappelijk werker. Zij wist in eerste instantie niet zo goed waar ze mij mee zou moeten helpen, omdat ik alle regeldingen prima op de rit heb. Ik heb haar uitgelegd dat ik dat ook wel prima kan, maar dat ik deze zaken vooral met mijn hoofd doe. Daarnaast ben ik nog heel vaak verdrietig om wat er met mij gebeurd is en hoe mijn leven er nu uitziet. Dit verdriet zit nog heel diep in mijn hart. Ik wil mijn gesprekken bij de maatschappelijk werker dan ook benutten om hier beter mee om te kunnen gaan.

Ik ben nu op een punt in mijn leven aangekomen waarbij een grote omslag gemaakt moet worden. De afgelopen 16,5 jaar ben ik vooral bezig geweest met revalideren om ooit weer te kunnen lopen en om net zo goed te zijn als ‘normale’ mensen. Ik ben naar mijn eigen basisschool terug gegaan, naar een gewone middelbare school en heb een HBO-opleiding in vier jaar afgerond. Daarom is het niet zo gek dat ik nu tegen een burn-out aanzit. In De Hoogstraat wordt mij nu regelmatig verteld dat het niet erg is om ‘anders’ te zijn dan andere mensen en dat het juist goed is dat ik mijn eigen tempo en belastbaarheid bepaal. Dit is totaal tegen mijn drijfveren van de afgelopen jaren in en daarom kan deze omslag ook niet in een paar weken plaatsvinden. Maar ik heb er het volste vertrouwen in dat dit gaat lukken. Om een stap vooruit te kunnen doen, zal ik eerst een stapje terug moeten doen om mijn lichaam en geest eerst weer even de rust te geven die gevraagd wordt.

Nu ik dit traject onderga, ben ik er van overtuigd dat dit de juiste weg is die ik nu ingeslagen ben. Het is niet erg dat ik anders ben dan andere mensen. Ik ben uniek en ik ben Manon! Alle dingen die ik nu meemaak, zorgen ervoor dat ik steeds meer mezelf word en steeds meer de echte Manon aan de wereld kan laten zien.


Volg mij op sociale media!

/0 Reacties/door

Wat zou liefde doen…?

Afgelopen dinsdag was de preview van de theatershow van Smart&Sexy. Tijdens deze middag heeft Lisa een voorproefje gegeven van haar theatershow die in oktober in première gaat. Een show die gaat over vrouwen, ontwikkeling en gelukkig zijn. Een echte aanrader!

Voor mij was de middag een moment van ontspanning en even alle stress om me heen vergeten, maar even met jezelf bezig zijn. Soms kan dat zo verhelderend werken! Voorafgaand aan de show kregen we allemaal een inspiratiekaart. Op mijn kaart stond: Wat zou liefde doen…? Dit heeft te maken met de wijze Smart&Sexy-tip om te denken en handelen vanuit liefde. Het gaat niet om de resultaten, maar om de intentie waarmee iets wordt gedaan. Wanneer iets vanuit liefde gedaan wordt, zullen de resultaten ook positief uitvallen.

Ik zit al meer dan 16 jaar in de rolstoel, maar pas sinds ik op mijzelf woon (sinds eind november 2012) ben ik er pas achter gekomen met hoeveel instanties mensen met een beperking te maken hebben en hoe erg alles met elkaar samenhangt! Soms lijkt mijn leven net een spinnenweb met ik in het midden en alle instanties en personen er omheen. Iedere instantie zal gestart zijn met het idee om vanuit liefde mensen te willen helpen, maar soms zie je door de bomen het bos niet meer.

Daarnaast gaan veel instanties uit van wat ik niet (meer) kan en niet van wat ik allemaal (nog) wel kan. Dat vind ik heel erg jammer, want er zijn nog genoeg dingen die ik wel kan! Zelf ben ik heel positief ingesteld en probeer ik alles positief te benaderen en in ieder mens iets goeds te zien, maar soms is dat erg lastig in dit doolhof en word ik er moedeloos van.

Om die reden is zo’n ME-time middag goed om regelmatig in te plannen en weer eens even van iemand anders te horen dat je geweldig bent. Uiteraard is het de bedoeling dat je jezelf geweldig gaat vinden en dat je dit bijvoorbeeld tegen jezelf zegt als je in de spiegel kijkt. Maar het is al een eerste stap als je jezelf zo’n geweldige middag gunt.

De inspiratiekaart van Smart&Sexy staat nu op mijn dressoir en iedere keer als ik hier langs kom, word ik eraan herinnerd om het leven vanuit liefde te benaderen. Door middel van dit blog wil ik jou ook inspireren om meer vanuit liefde te gaan denken en handelen. En natuurlijk ben ik heel erg benieuwd naar je ervaringen! Let me know! 😉

Ben je ook benieuwd geworden naar de show van Lisa? Check hier de speellijst en zie wanneer de show in jouw stad te zien is!


Volg mij op sociale media!

/0 Reacties/door

Waar ga jij van shinen?

Op het moment dat ik deze blog schrijf, zit ik lekker in de zon. De afgelopen dagen ben ik niet zo fit geweest en een portie vitamine D doet dan wonderen!

Toch ben ik de afgelopen dagen hartstikke hard bezig geweest voor mijn afstuderen. De afgelopen weken ben ik erg druk geweest met het houden van interviews met werkgevers, maar ook met andere stakeholders van mijn afstudeerproject. Wat ik merk is dat deze interviews mij erg veel energie geven! Ik vind het leuk om nieuwe mensen te ontmoeten en te netwerken. Ook vind ik het fijn als ik werkgevers kan voorzien van nieuwe kennis op het gebied van de arbeidsparticipatie van mensen met een lastig lichaam (body & brain). Hier word ik gelukkig van en dat kun je aan mij zien: ik straal!

Gisteravond had ik een spreekbeurt bij de fractie van GroenLinks van de gemeenteraad in Wijdemeren (omgeving Loosdrecht/Hilversum). Ik was hiervoor gevraagd door een werkgever die ik een paar weken geleden geïnterviewd heb voor mijn afstudeerproject. Doel van deze spreekbeurt was om iets te vertellen over de arbeidsparticipatie van mensen met een functiebeperking en waarom het belangrijk is dat werkgevers meer mensen met een beperking gaan aannemen in het reguliere arbeidsproces. Reden dat ik gevraagd was voor deze bijeenkomst is omdat ik ook mijn persoonlijke ervaringen met werkgevers kon delen.

Alle aanwezigen waren direct enthousiast. GroenLinks heeft dan ook een zeer positieve visie op mensen met een functiebeperking. De fractie gaat onderzoeken hoe ze meer vorm kunnen geven aan de arbeidsparticipatie van mensen met een functiebeperking in hun gemeente. Hiervoor willen ze graag gebruik maken van mijn kennis en ervaringen. Dit is uiteraard prima.

Ook vinden de mensen die ik gisteravond gesproken heb dat dit onderwerp hoger op de agenda zou moeten komen in Nederland. Een stap in de goede richting zou daarom zijn dat ik mijn verhaal kan vertellen bij een televisieprogramma, zoals De Wereld Draait Door. Hier zeg ik uiteraard geen nee tegen! Maar we zijn nog hard op zoek binnen ons netwerk om binnen te komen bij dit programma. (tips zijn altijd welkom!)

Hetgeen ik hierboven beschreven heb, heeft ervoor gezorgd dat ik gisteren met een zeer positief gevoel en een grote glimlach op mijn gezicht naar huis reed. Dit is dus hetgeen waar ik van ga shinen! Ben jij er al achter waar jij van gaat stralen?


Volg mij op sociale media!

/2 Reacties/door